incertain regard – N°18 – Eté 2019

Poème traduit du persan par Babak Sadeq Khandjani

مردان
مردان همه در تاریکی
به خانه ی من آمدند
و بی آنکه در بزنند وارد شدند
آنان هر کدام
یک تکه از قلبم را
که آفتاب را در آن پنهان کرده بودم
ربودند
و بی صدا رفتند
آهسته و پاورچبن
مانند دزدان نیمه شب
هر یک
با چراغی در دست.

Les hommes

Les hommes arrivèrent chez moi
dans l’obscurité
ils entrèrent sans frapper à la porte
ils volèrent chacun
un morceau de mon cœur
où j’avais caché le soleil
ils repartirent
à pas de loup
sans faire de bruit
tout comme les voleurs nocturnes
tenant chacun
une lampe